Het congres vond plaats van 26 tot 28 augustus.
Een auto-immuunziekte bij de moeder zou een auto-immuunziekte, een cardiovasculaire aandoening of een neurologische ontwikkelingsstoornis bij het kind in de hand kunnen werken (1). “Dit komt echter zeer zelden voor, en met een aangepaste follow-up zullen de meeste kinderen normaal evolueren”, aldus Angela Tincani (Brescia, Italië).
Zoals Yvette Meissner (Berlijn, Duitsland) aantoonde, verloopt de zwangerschap van patiënten met axiale spondyloartritis doorgaans gunstig als de follow-up adequaat is. De zwangerschap zou overigens gepaard kunnen gaan met een toename van de ziekteactiviteit, maar dat moet nog worden bevestigd.
Het thema zwangerschap beter bespreken met patiënten met reumatoïde artritis, psoriasis artritis of axiale spondyloartritis vormt een grote uitdaging voor de reumatologen.
Een niet te verwaarlozen aantal van hen overweegt om te kiezen voor een kleiner gezin, of zelfs af te zien van een zwangerschap. Deze terughoudendheid is te verklaren door de angst om niet behoorlijk te kunnen zorgen voor het toekomstige kind, voor een mogelijk schadelijk effect van de behandeling op het kind of ook nog voor een terugkeer van de ziektesymptomen tijdens de zwangerschap.
Zoals Yehuda Shoenfeld (Tel Aviv, Israël) uitlegde tijdens de openingssessie van het congres, hebben auto-immuunziekten allerlei pathofysiologische mechanismen. Ze steunen zowel op genetische, omgevings- als hormonale factoren, die vaak met elkaar verweven zijn. Wat weten we meer specifiek over de impact ervan op vrouwen?
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...