Het congres van de ASCO vond dit jaar plaats van 30 mei tot 3 juni in Chicago.
Een bloemlezing van opmerkelijke presentaties.
Bijnierkanker is een zeldzame, maar zeer agressieve kanker. De 5 jaarsoverleving bedraagt 16-44%, vooral dankzij chirurgie. Als de tumor niet kan worden verwijderd, is mitotaan het enige geneesmiddel dat door de FDA is goedgekeurd. Mitotaan heeft echter maar weinig effect op de overleving...
Moet je een stadium I-seminoom volgen of behandelen met chemotherapie? Die vraag blijft actueel, ook al weten we dat invasie van het rete testis en een tumorvolume > 4cm een relaps voorspellen bij bewaking na chirurgie...
Er is nog geen echte standaardbehandeling voor gemetastaseerde niet-heldercellige nierkanker. Twee geneesmiddelen hebben evenwel hun werkzaamheid bewezen: temsirolimus en sunitinib...
Resistentie tegen BRAF-remmers kan worden veroorzaakt door meerdere mechanismen, waaronder de heterogeniteit van de mutaties en de micro-omgeving van de tumor...
Meerdere studies hebben aangetoond dat de meeste patiënten met een gemetastaseerd melanoom met een gemuteerd BRAF-gen die werden behandeld met een BRAF-remmer, een metabole respons vertoonden die te zien was met een FDG-PET-scan...
Met behulp van genoomwijde associatiestudies (GWAS) van het menselijke genoom zijn er genetische variaties ontdekt die geassocieerd zijn met een risico op ontwikkeling van nierkanker. Kan onderzoek van het genoom ons op het spoor zetten van voorspellers van de respons op de behandeling bij gemetastaseerde nierkanker?
Takashi Onda (Sagamihara, Japan) gebruikte de eerste gegevens van een studie die is opgezet om de overleving te vergelijken tussen neoadjuvante therapie en debulkingchirurgie gevolgd door chemotherapie, teneinde de mate van invasiviteit van beide chirurgische ingrepen te evalueren.
Nivolumab, een volledig gehumaniseerde monoklonale IgG4-antistof tegen PD1, één van de controlepunten in de antitumorale immuunreactie, is actief gebleken bij gemetastaseerde nierkanker net zoals ipilimumab, een CTLA-4-antagonist. Het lijkt dan ook logisch die geneesmiddelen te combineren aangezien ze niet op dezelfde niveaus van de immuniteit tegen tumorcellen ingrijpen...
Aikou Okamoto (Jikei, Japan) besprak de resultaten van een gerandomiseerde fase 3-studie die de combinatie van paclitaxel plus carboplatine vergeleek met irinotecan plus cisplatine voor de eerstelijnsbehandeling van heldercellig ovariumcarcinoom.
BRAF-remmers verbeteren de overleving bij patiënten met een gemetastaseerd melanoom met de BRAF V600-mutatie. Maar de respons is zeer variabel...
Het heldercellige niercarcinoom is de frequentste en agressiefste nierkanker. “De incidentie van het heldercellige niercarcinoom stijgt gestaag, net zoals die van veel andere kankers. Dat is verontrustend, want ongeveer 30% van de kankers in een lokaal stadium recidiveert na chirurgie”, zei Bernard Escudier...
MET is een opkomende target in de oncologie en met name in de uro-oncologie “vooral omdat de concentratie van oplosbaar MET in de urine verhoogd is bij urotheliale carcinomen en correleert met het ziektestadium”, zei Andrea Apolo (New York)...
De overleving bij blaaskanker met invasie van de spierwand vijf jaar na cystectomie bedraagt nauwelijks 50%...
Het verlies van ovariële activiteit is een frequente complicatie van chemotherapie, met niet te verwaarlozen psychologische gevolgen voor vrouwen op vruchtbare leeftijd...
“Intuïtief zijn we allemaal geneigd zijn om ‘nee’ te antwoorden op deze vraag”, zegt Amy Pickar Abernethy (Duke University). “Het betreft immers een chronische behandeling waarvan de resultaten pas na enkele jaren kunnen worden gemeten.” Toch is het antwoord niet zo eensluidend als het lijkt...
De gevolgen van HPV-gerelateerde orofaryngeale kanker zijn bijzonder ernstig. Heel vaak vergen ze bestraling met intensiteitsmodulatie, wat echter bijwerkingen veroorzaakt zoals hypothyroïdie, xerostomie of cerebrovasculair accident. Zo ontstond de idee om de intensiteit van de bestraling te verlagen....
De prognose van patiënten met chronische lymfocytaire leukemie (CLL) of klein lymfocytair lymfoom (SLL) met een korte responstijd, van oudere leeftijd ( > 65 jaar) of drager van del(17p), is ongunstig en de behandelingsopties zijn beperkt, behalve – tot op zekere hoogte – voor ofatumumab...
Ondanks de doorbraken in de genomica, blijft chemotherapie de keuzebehandeling in de tweede lijn van gemetastaseerd NSCLC. Sinds 10 jaar bleek immers geen enkele behandeling superieur aan de 3 geneesmiddelen die momenteel zijn goedgekeurd. Docetaxel, erlotinib en pemetrexed zijn goed voor een mediane overleving van 7 tot 9 maanden.
Zowel olaparib, een PARP-remmer, als cediranib, een anti-angiogeen middel, toonden in monotherapie een activiteit aan bij epitheliale eierstokkanker. Omdat preklinische studies een synergisch effect suggereerden, was het logisch om het potentieel van deze combinatie te onderzoeken bij recidiverende platinumgevoelige eierstokkanker.
Deze schildklierkanker komt het vaakst voor (gemiddeld 85% van de gevallen) en reageert in het algemeen goed op radioactief jodium of een operatie. Voor 5 tot 15% van de gevallen bestond er tot 2013 echter geen enkele behandeling, wat het potentieel van sorafenib benadrukte. Met lenvatinib, een orale tyrosinekinaseremmer die VEGFR1, FGFR 1-4, PFGFR-β, KIT en RET blokkeert, beschikt de medische wereld nu over een tweede wapen.
De omgeving van kankerpatiënten besteedt in sommige gevallen tot 8 uur per dag aan de verzorging van de patiënten. Deze verzorging veroorzaakt psychologische stress die zich vaak vertaalt in gezondheidskwalen. In die context ontstonden de palliatieve zorgdiensten...
Patiëntes met borstkanker met botmetastasen maken veel kans op fracturen en compressie of hebben nood aan bestraling of een antalgische operatie...
ALTTO (Adjuvant Lapatinib and/or Trastuzumab Treatment Optimisation), voorgesteld door Edith Perez (Jacksonville) is een adjuvante studie van HER2+ borstkanker die een vergelijking maakte tussen 4 behandelingsarmen...
De endocriene standaardbehandeling bij premenopauzale vrouwen met hormoonreceptorpositieve borstkanker staat nog niet echt vast. Vandaag stellen we vooral tamoxifen voor als eerstelijnsbehandeling gedurende een periode van 5 jaar, samen met ovariële suppressie bij hoogrisicopatiëntes. In de postmenopauze is de situatie veel duidelijker sinds de komst van de aromatase-inhibitoren. Kunnen we die echter ook voorstellen aan premenopauzale vrouwen bij wie we ovariële suppressie willen doorvoeren?
Sinds 1950 is hormoontherapie de standaardbehandeling van gevorderde prostaatkanker. De CHAARTED-studie (ChemoHormonal therapy versus Androgen Ablation Randomized Trial for Extensive Disease in prostate cancer) kan daar echter verandering in brengen. Deze studie bestudeerde immers de relevantie om chemotherapie, meer bepaald met docetaxel, toe te passen van bij het begin van de androgene deprivatie.
Er werd lang naar uitgekeken en iedereen praatte erover… Volgens de resultaten van de studie CALBGB/SWOG 80405, die werd gefinancierd door de Amerikaanse gezondheidsautoriteiten, zijn de beide producten gelijkwaardig als eerstelijnsbehandeling van gemetastaseerde colorectale kanker met KRAS wild-type voor de codons 12 en 13.
De incidentie van stadium III-melanoom stijgt gestaag (1). Een dergelijk melanoom is moeilijk te behandelen. Chirurgie is mogelijk, maar het relapspercentage na 5 jaar is zeer hoog...
Nivolumab is een PD-1-antagonist die in monotherapie actief is gebleken bij een gevorderd melanoom. Nivolumab heeft een ander werkingsmechanisme dan ipilimumab (een CTLA4-antagonist). De vraag rees dan ook of die twee geneesmiddelen geen complementaire effecten zouden hebben...
Immunotherapeutische geneesmiddelen beogen de tolerantie van het lichaam voor het melanoom te verbreken, zodat het immuunsysteem de tumor gaat vernietigen. PD-1-antagonisten (PD-1 staat voor Programmed cell Death 1), een nieuwe immunotherapeutische strategie, blokkeren een fysiologische rem op het immuunsysteem, te weten de PD-1-receptor. PD-1-receptoren komen voor op het oppervlak van geactiveerde T-lymfocyten en ‘vergrendelen’ de immuunrespons tegen de tumorcellen...
Het is nu reeds 10 jaar geleden dat mutaties van het EGFR-gen werden ontdekt bij niet-kleincellige longkanker (NSCLC). Dat heeft geleid tot de ontwikkeling van specifieke tyrosinekinaseremmers. Er treedt echter snel secundaire resistentie op...
Obesitas is een prognostisch ongunstige factor bij vrouwen met borstkanker in een vroeg stadium. Maar het team van Hongchao Pan van de Universiteit van Oxford heeft dat punt verder willen uitspitten...
Bij patiënten in klinisch stadium <T3aN0M0 die initieel behandeld werden met chirurgie of radiotherapie en die een biochemisch recidief vertonen, biedt een onmiddellijke hormoontherapie weinig of geen voordeel inzake overleving in vergelijking met een hormoontherapie die ingesteld werd op het moment van klinische progressie of 2 jaar na het optreden van het biochemisch recidief.
De Amerikaanse NLST (National Lung Screening Trial) werd uitgevoerd bij 53.454 rokers of ex-rokers (≤15 jaar) (voorgeschiedenis van 30 pakjesjaren) tussen 55-74 jaar. Die studie heeft aangetoond dat een jaarlijkse screening-CT-scan met lage stralingsdosis gedurende 3 jaar de sterfte aan longkanker met 30% verlaagde in vergelijking met een klassieke radiografische screening...
Gepigmenteerde villonodulaire synovitis is een zeldzame tumor van het gewrichtsvlies en de pezen...
Schrijf u gratis in op onze wekelijkse nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws en nog veel meer ...